Uzayda vakit ölçümü, teorik ve uygulamalı fizik açısından büyük bir gelişme sağlıyor. ESA’nın ACES projesi sayesinde, görelilik maddelerinin mikro seviyedeki tesirleri tahlil edilecek ve global vakit senkronizasyonu için yeni standartlar belirlenebilir.

Bilim beşerlerine nazaran, Ay’ın oluşumu 4,5 milyar yıl evvel Mars büyüklüğündeki Theia isimli gök cisminin Dünya’ya çarpmasıyla başladı. Lakin Theia çarpışması sırf Ay’ın oluşumunu sağlamadı, birebir vakitte Dünya’yı çok farklı hallerde etkiledi, etkilemeye de devam ediyor.

NASA ve ESA tarafından yapılan araştırmalar, Ay’ın bile Dünya atmosferinin içinde hareket ettiğini gösteriyor. Pekala bu durumda, “Hiçbir astronot Dünya atmosferini terk etmemiştir” savı gerçek mu kabul edilmeli?

James Webb Uzay Teleskobu’nun sağladığı bilgiler, ötegezegen K2-18b’nin atmosferinde canlı organizmaların üretebileceği bileşenlerin varlığını gösteriyor. Lakin bilimsel katılık kazanması için daha fazla müşahede yapılması gerekiyor.

Sera gazı emisyonları azaltılmazsa Kuzey Kutbu’nun 27 metreye kadar yer değiştirebileceği öngörülüyor. Bu değişikliklerin uzay araçlarından günlük navigasyon sistemlerine kadar geniş çaplı sonuçları olabilir.

Avrupa Uzay Ajansı, uzay çöpü sıkıntısına dair telaş verici bir rapor yayımladı. Yörüngedeki 1,2 milyondan fazla obje, çalışan uydular ve kritik altyapılar için daima bir tehdit oluşturuyor. Bu durum, gelecekteki uzay araştırmalarını tehlikeye atabilir.