Geçtiğimiz ay uzay teknolojileri alanında dikkat cazibeli bir gelişme yaşandı. Pulsar Fusion, nükleer füzyon tabanlı yeni bir roket konsepti olan “Sunbird“ü tanıttı. Bu yenilikçi roket, gezegenler ortası seyahat müddetlerini değerli ölçüde kısaltarak uzay seyahatinde ihtilal yaratma potansiyeli taşıyor.
Sunbird’ün kalbinde, uzay aracına hem itme gücü hem de elektrik gücü sağlamak üzere tasarlanmış kompakt bir nükleer füzyon motoru olan Dual Direct Fusion Drive (DDFD) yer alıyor. DDFD’nin çalışma prensibi, yüksek sıcaklık ve basınç altında bir ortaya geldiğinde muazzam ölçüde güç açığa çıkaran iki hafif izotop olan helyum-3 ve döteryumu birleştirmeye dayanıyor. Klâsik füzyon reaktörlerinin ürettiği enerjiyi evvel elektriğe, akabinde da itmeye dönüştürme sürecinin bilakis, DDFD füzyon tepkisi sırasında ortaya çıkan yüklü parçacıkları direkt itme kuvveti üretmek için kullanıyor. Bu direkt yaklaşım, güç dönüşüm zincirindeki orta adımları ortadan kaldırarak sistemin genel verimliliğini artırıyor ve daha yüksek bir itme gücü elde edilmesini sağlıyor.
Sunbird roketinin en dikkat alımlı teknik özelliklerinden biri, 10.000 ile 15.000 saniye ortasında değişen yüksek özgül itki değeri. Özgül itki, bir roketin kullandığı itici yakıtı ne kadar verimli bir halde güce dönüştürdüğünün bir ölçüsü. Sunbird’ün bu etkileyici sayıları, roketin en az yakıt tüketimiyle uzun vadeli ve karmaşık uzay vazifelerini muvaffakiyetle gerçekleştirebileceğini gösteriyor. Yüksek özgül itki, tıpkı vakitte daha az yakıtla daha fazla itme kuvveti manasına geldiğinden, gelecekteki uzay misyonlarının maliyetini de değerli ölçüde düşürebilir.
Plüton’a 4 yılda ulaşmak…
Yapılan teorik hesaplamalara nazaran, Sunbird roketleriyle donatılmış bir uzay aracının, 12 kişilik bir mürettebatı yaklaşık 4 yıl üzere kısa bir müddette cüce gezegen Plüton’a ulaştırabileceği öngörülüyor. Güneş sisteminin en uzak noktalarına beşerli bir seyahatin, insan ömrüyle bağdaşır bir müddette gerçekleşebilmesi, uzay keşfi açısından heyecan verici bir mümkünlük sunuyor. Lakin, mevcut teknolojik sınırlamalar göz önüne alındığında, bu hesaplamanın şimdi pratik bir gerçekliğe dönüşmesi mümkün değil. Çünkü asıl zorluk, Plüton’a ulaşabilmekten fazla, bu uzun ve güçlü seyahat boyunca mürettebatın sıhhatini ve güvenliğini koruyabilecek teknolojileri geliştirmekten geçiyor.
Uzayda yaklaşık 10 yıl sürecek bir gidiş-dönüş seyahati boyunca 12 insanın hayatta kalmasını sağlayacak kapalı ömür takviye sistemleri, radyasyon kalkanları ve tıbbi imkanlar üzere kritik teknolojilerin şimdi kâfi olgunluğa ulaşmadığı bir gerçek. Bu nedenle, şimdilik kimsenin Plüton’a gitme üzere bir niyeti bulunmuyor.
Yine de, Sunbird üzere uzay seyahatini daha verimli ve süratli hale getirecek teknolojilerin geliştirilmesi, insanoğlunun galaksileri ve nebulaları keşfetme gayesine gerçek atılmış kıymetli bir adım olarak kıymetlendirilebilir. Gelecekte, bu tıp yenilikçi itki sistemleri sayesinde, güneş sisteminin dışına yapılacak uzun soluklu bilimsel araştırmalar ve hatta mümkün beşerli keşif misyonları çok daha gerçekçi bir mümkünlük haline gelebilir.
